20 Şubat 2011 Pazar

Düştük Yine Yollara

Yarın futbolda Mersin maçı var.. Taraftarlarımız her zaman olduğu gibi yine yollarda. Bu sefer gidilen deplasmanda anlatılmak istenilenler biraz farklı. Bu deplasman sadece takım desteklemek için değil, bu deplasman Türkiye'ye bazı şeyleri kanıtlamak için..
Akhisar Deplasmanı
Bu taraftarın yarın destekleyeceği takım an itibariyle 10. sırada, 26 puanda.. Bu taraftarın yarın destekleyeceği takımın ilk 2 serüveni sona ermiş, ilk 6 macerası çok güç durumda.. Ama bu taraftar yine bu takımın yanında. Yarın maçta bu taraftar yine Kaf Kaf sesleriyle inletecek o stadı. Yarın canımızı bile verebileceğimiz takımın başarısında gözümüzün olmadığını herkese göstermek için yoldayız. Her ne olursa olsun takımımızın yanında olduğumuzu göstermek için yarın oradayız. Başarıda engel tanımayan takımların daha doğru düzgün bir deplasman yapamamasına inat oradayız.

Biz bu ülkenin sevilmeyen çocuklarıyız. Bizi kimse sevmez. Siyasi görüşümüz insanların çıkarlarına taş koyar, sevgimiz çıtayı en yüksek seviyeye taşır, umudumuz inanç verir, kaygılarımız insanlar için korku olur. Biz sevilmeyen çocuklarız ve buçuk felsefesini yaşayan özel insanlarız. Bizler ne olursa olsun, istersek amatörlerde sürünelim yine de kendimizi satmayan, hiç bir duruşumuzdan taviz vermeyen insanlarız. Bizler siyasi duruşumuz yüzünden yıllarca alt ligde oynamaya terk edilmiş bir semtiz. Umrumuzda bile değil, biz yine insanların çıkarlarına taş koymaya devam ederiz. Biz Karşıyakalıyız..

Paramızı, ruhumuzu, sahip olduğumuz her şeyi ortaya koyan insanlarız. Bir şubemizi kapatmaya çalışsınlar, çoluğumuzdan çocuğumuzdan keseriz, okul harçlıklarımızı harcamayıp biriktiririz, dışarıda eğlenmeyiz, o şubeyi ayakta tutmak için gece gündüz çalışırız. Çünkü bu kulübün başkanlarının gelip geçici olduğunu, onların bizim gibi düşünmediğini iyi biliriz. Çünkü aslında biz Karşıyakayız, onlar değil. O şube kapatılırsa biz kan kaybederiz onlar değil..

Sabahlara kadar pankart boyarız, makaramızı yaparız. Sevgilimizle buluşmak yerine boyaların tiner kokuları arasında kardeşlerimizle pankart için sözler düşünürüz. Evimizde sıcacık yatağımızda uyumak yerine, sokakta bir battaniyeye sarılıp pankart başında uyuruz. Bir gece kulübünde bağırarak şarkı söylemek yerine, parkta tezahürat söyleriz..

Biz yeşil ve kırmızıyız. Bizim isyanımız takım sadece başarılıyken tribünlere gelen insanlara karşı.. Bizim isyanımız sevgi nedir bilmeden Karşıyaka lafını ağzına alan insanlara karşı.. Biz yarın o stada gideriz, her ne koşulda olursa olsun, takım ne durumda olursa olsun yüzlerce, binlerce kişi deplasman yapacağımızı gösteririz geri geliriz. Kimselere benzemez bizim sevdamız sözü, sadece bir söz değildir bizim tribünde..

0 yorum / sen de yaz !:

ÜST TARAFA DÖN