Kötüydük, Hem de Çok...

Bize yazı müjdeleyen bir pazar gününde, binlerce Karşıyakalı'nın doldurduğu tribünler önünde, ligde kalma savaşı veren, ilk maçta bizi 4-1 yenmiş bir Hacettepe maçı... Takım sahaya dizilince ilk dikkatimizi çeken aşırı defansif kadro. Öyle bir dizildiler ki ilk atakta; sanki Hacettepe değil, biz küme düşmeye oynuyoruz... 4-4-1-1 düzeninde ileride Okan'ı bırakmışız nasıl olsa o koşturuyor ya, yeter bize !!!

İlk yarıdan aklımda kalan tek pozisyonumuz var o da zaten kabak gibi ofsayt. Bir de Mutlu'nun 3-4 kişiyi orta sahada çalımladığı ve taraftardan alkış alan hareketleri. Bunun dışında ilk yarı tam Hacettepe'nin istediği şekilde oynadık. İkinci yarı başladığında değişen bir şey yoktu. Sadece Mutlu ve Okan'ın birşeyler yapmaya çalıştığı bir takım vardı sahada ve işin kötüsü her geçen dakika biz oyundan düşerken Hacettepe yakaladığı moralle maça daha da asıldı. Ve olan oldu, Ramazan'ın acemice sektirdiği topta golü yedik...

Bu sezon kendi evimizde son kez izledik Karşıyaka'yı ve açık konuşmak gerekirse, ben takımı hiç ama hiç beğenmedim. Gol olur diyebileceğimiz tek pozisyon bulamadık 90 dakika boyunca. Tek bir organize atak yapmadık. Tek bir isabetli uzun top atmadık vs. vs. vs... Yani kazanmak için hiç birşey üretmedik maç boyunca...

Boluspor maçı dünkü sonuçların ardından bir formalite maçına dönüştü. Orada nasıl oynarız, ne sonuç alırız bilmiyorum. Tek istediğim sahaya çıkan her Karşıyakalı futbolcunun, giydiği şerefli formanın hakkını vermesi. Play off'lara kadar çok şeyi değiştirmemiz gerekiyor, umarım bunu başarabiliriz...