Acı Çekmek Özgürlükse...

Ben Özgür'ü hiç tanımadım...

Adını ilk duyduğum an, radyo ölüm haberini veriyordu. Karşıyaka vapurundaydım, Karşıyaka taraftarı öldürüldü diye anons geçti önce. Körfezin orta yerinde, karanlık bir kasım akşamı başımdan aşağı kaynar su döküldü sandım, yıkıldım...

Bandırma yolunda, hayatını verecek kadar sevdiği renklerin peşinde, henüz 20'sinde gencecik bir delikanlıyı öldürdüler...

Henüz 20'sinde adını hepimizin hafızasına kazımıştı ama yoktu artık...

Son vazife için Çarşı Camisi...

Haykıranlar, ağlayanlar, ailesi, dostları, Karşıyakalılar, diğer takım taraftarları, duygu seli...

Veda ettik Özgür'e, cennete uğurladık...

Tam 2 yıl önceydi...