Böyle Oynayın Canımızı Verelim

Dün geceki 2-0'lık galibiyetin şifresini tribünler maçın sonuna doğru haykırdı aslında... "Böyle oynayın, canımızı verelim" tezahüratı bütün maçın özeti gibiydi aslında. Sahadaki her yeşil kırmızılı futbolcu maçı kazanacağına sonuna kadar inanmıştı. Tıpkı tribünlerdeki taraftar gibi...

Bu maç için en önemli nokta yukarıda da vurguladığımız gibi hırs. Karşıyakalı futbolcular maçı kafalarında kazanıp sahaya çıkmışlardı zaten. Bu çok önemli bir artı takım için. Bunu başarabilmekte teknik ekibin bir başarısı, Ümit Hoca ve ekibini ilk olarak bunun için kutlamak lazım sanırım.

Altay son zamanlarda ciddi sıkıntı içinde bir takım ve içinde bulundukları durum, oynadıkları futbol bana sezon başındaki Karşıyaka'yı hatırlattı. Sahada ne yapacağını bilemez halde gezinip duran rakiplerini görünce sanırım bizimkilerinde iştahı bir hayli yerine gelmiştir.

İlk yarıda kontrollü bir oyun oynadığımızı söyleyebilirim. Defansta bir iki ufak pozisyon hatası dışında Gurur ve Fuat ikilisi hemen hemen hiç hatasız oynadı. Gurur'a özellikle dikkat çekmek isterim, bu sezon çoğumuzun beklentilerinden çok daha ileride ve çok daha olgun bir futbol oynuyor. Fizik olarak geçen seneye göre daha iyi ancak biraz daha güçlenmesi gerekiyor. Orta saha ve hücumda rakibi tartıp ona göre şekillendirdik oyunumuzu. Hücuma çıktığımız dakikalarda dağınık Altay savunmasına ciddi tehlikeler yaşattık, az adamla gitmemize rağmen. En akılda kalan pozisyon o dakikalarda Okan'ın az farkla dışarı çıkan plasesiydi sanırım. Altay kendi temposunu belirlemek yerine, bizim tempomuza uyunca işimiz daha da kolaylaştı. Psikolojik olarak üstünlük kurduğumuz maçta, teknik olarakta üstünlüğü ele geçirdiğimizde aslında maçı kazanmıştık, tek ihtiyacımız olan goldü.

O gol ikinci yarıda adeta bağıra bağıra geliyorum dedi ve öyle güzel bir gol geldi ki, beklediğimize değdi. Okan öyle ustaca bir vuruşla golü attı ki sanırım bu sezon bulduğumuz en güzel gollerden biriydi. 55.dakikada gelen bu golden sonra, rakip teslim bayrağını tamamen çekti. Zaten moralsiz olan Altay, geriye düşünce tamamen koptu oyundan ve ciddi açıklar vermeye başladı savunmasında. Sağ tarafta Erçağ biraz daha dikkatli ve biraz daha güçlü olabilse, zaten bitmiş olan Altay savunmasını hepten perişan edecektik.

Uzun toplarla bizim savunmayı aşmaya çalışan Altay'ın son atımlık barutu da bitince, sıra bitirici darbeye gelmişti ve o darbeyi Köksal öyle bir golle vurdu ki, Okan'ın golünden sonra jeneriklik bir gol daha bulmuş olduk.

Güzel bir oyun ve arzulu bir futbol ile 3 puanı aldık Altay'dan ve 5.sıraya yükselmeyi başardık. Asıl iş bundan sonra başlıyor. Nehiri geçip derede boğulmamamız lazım ve önümüzdeki hafta oynayacağımız Gaziantep BŞB. maçınada aynı hırsla hazırlanmamız lazım.

Teşekkürler KARŞIYAKAM !!!

14 Şubat Sevgililer Günü'nde Gaziantep BŞB. maçında bir kez daha kavuşmak üzere...


fotoğraf: DumanKSK