Garip Bir Gece

Ve maça sayılı saatler kaldı. Ben tam bu satırı yazarken omzumun üstünden ne yapıyorum diye bakan ukala arkadaşım " ee zaten hep sayılı değil mi saatler ? " diye salakça bir espiri yaptı. İkimiz de aynı biradan içtik ama etkisi onda farklı olmuş. Zaten gerginiz maç yüzünden diyemeceğim , nedense sakinleştirici haplardan birkaç tane yuvarlamış gibi aşırı sakinim.

Bünye çok mu alıştı ? Yoksa artık önem mi teşkil etmiyor ? İnanın hiç bilemiyorum.

100. yılı da Ankaragüclü arkadaşlarımız gibi aslında bu sezon değil , gelecek sezon diye kabul edip kendimizi mi kandırsak ya da müthiş yöneticilerimizin bizleri kandırmasına izin mi versek ? Ne yapsak da bu 100. yıl lanetinden kurtulsak !!!

Bir de emniyet karar almış. Karşıyaka küme düşerse süper ligde şampiyon olan takımın taraftarlarına ilçe sınırları dahilinde kutlamaya izin verilmeyecekmiş. Düşsek düşmesek canımızın burnunda olduğu zaman bu tarz işlerin Karşıyakalıların bünyesine zararlı olduğunu neden hiç düşünemiyorlar ? Cenaze evinde düğün olmaz hesabı ama ya kanserli hastamızın bu yıl ölmeyeceği haberi gelirse, can çekişmeye , sevenlerine ızdırap olmaya devam edeceği müjdesi gelirse bizim bahçede birileri düğün , dernek kutlama mı yapacak ? Hem de davul , zurna eşliğinde !!! Hem de kornolara basıp , kızlar sevinç çığlıkları , diğerleri de ben kanser vakası hastam için harap olmuşken gözümün önünde bağıracaklar mı ?  Böğürecekler mi ?

Bizim çocuklar da çok vandal canım !!! Hiç halden anlamıyorlar . Yazık ki onlara yüz bin kere yazık. İnsan hiç arkadaşının sevincine ortak olmaz mı  ? Ee senin hastan yaşıyor işte . Ölmedi birader , bak ölmedi. Benim düğünüm var. Gel sevincimi paylaş. Olmadı bizim düğün konvoyundaki araçlardan birinin kornalarına sende tüm gücünle bas. Haklı İstanbul için düğün yapan arkadaşlarımız. Sırf bu Karşıyakalılar vandal , iğrenç , geri kafalı insanlar . Ne biçim insanlarsınız siz Karşıyakalılar !!!

Off ben ne içtim ? Ne düşünüyorum ? Hayırlısı , hayırlısı . Allah İstanbullarına zeval vermesin.