25 Nisan 2012 Çarşamba

Tenezzül Etmediğimiz Kupa

Hani bizim takımımızın önemsemediği , tenezzül bile etmediği Türkiye Kupası. İşte şimdi o kupadaki yarı final maçından geldim. İzmir'deki takımlardan en azından birinin harici 2 takımı Atatürk Stadında görmek bir garibime gitti doğrusu ama Göztepelilerin hakkını yemeyeyim. Organize olarak Bursa tribünlerindeki yerlerini aldılar ve şehri temsil ettiler.

Eskişehirsporlu çok sevdiğim bir abimi görmek için Eskişehir tarafındaydım. Tuttuğunuz takımın maçı olmayınca , birçok kritik pozisyonda çok daha objektif bakabiliyorsunuz. Ofsayt değil diye bağıran kalabalığa şaşırıyorsunuz. Hatta böyle faul çalınır mı diye hakeme küfreden kişilerin yüzüne çok net bir faul işte diyebiliyorsunuz.

Hafta içi olmasına karşın her iki takımın taraftarları da yeteri kadar kalabalıklardı. Bursalılar kapalı tribünün avantajını da gayet iyi kullandılar. Eskişehirsporlular ve ne yazık ki ben de açık tribünde güneşten kavrulduk. Bir de takımları maça tutuk başlayınca tribünün morali iyice bozuldu. Ortam sadece Bursalı taraftarlara kalmış gibiydi. Tam güneş etkisini kaybetmeye başlamışken ve Eskişehir tribünleri hareketlenmişti ki Bursaspor çok basit bir gol buldu. Her şey Ertuğrul Sağlam ve talebelerinin ( tam spiker ağzı oldu ) istediği şekilde gelişiyordu.

Bir yandan tribünleri bir yandan maçı izliyordum ve tabii ki bizleri yollara dökmeyen Karşıyakama bir kez daha kızıyordum.

Bursaspor 2. yarının başlamasıyla bir basit gol daha buldu. Sanırım yarı final maçı için çok kolayca kazandılar. O 2. golde zaten maç Eskişehirspor için bitti. Bana yine tribünlere odaklanma zamanı gelmişti. Karşılıklı küfürleşmeler , Eskişehir tarafında yanan meşaleler ve Bursalıların makaraya sarması.

İzmir Atatürk Stadında kapalı tribünü alan takım maça 1 - 0 önde başlar. Açık tribünde de organize olabilen bir taraftar grubu olursa iyi tribün yapılabilir ama tribünü yönlendirmek için gerçekten zor bir yerdir açık tribün.

Birbirimizden hiç hoşlanmasak bile onca yolu gelen her iki takım taraftarlarını kutluyorum ve dönüş yolunda kazasız belasız yolculuklar diliyorum.

Bu blogu okur mu , bu yazıyı birileri gösterir mi kendisine bilemem ama Eskişehir'den tek başına maça gelen hanımefendiyi tebrik etmek istiyorum. Arma peşinden koşan herkese ayrı bir saygı duymuşumdur...

0 yorum / sen de yaz !:

ÜST TARAFA DÖN