31 Ocak 2010 Pazar

İlk 2 Artık Hayal

Sabah çok sağnak yağışlı, soğuk bir hava. Onbinlerce kişi ilk 2 için tek sevdası olan Karşıyaka için yollara erkenden dökülüyor. Maç başlamadan önce ve maç başladığında çok şiddetleniyor yağmur. Bir kişi bile şemsiyesini açmadan sadece bağırmak için orada canını dişine takıyor. Herşeyin bu maça bağlı olduğunu bilen kişiler ile doluyor tribün. Maç düdüğü çaldığı anda bazı işlerin ters gideceğini anlıyoruz..

İleride Emrah ve Okan çok az pozisyona giriyor. Zemin berbat. Bazı yerlerde top çakılı kalıyor bazı yerlerde sekmesi gerekenden iki kat fazla sekiyor top. Oyuncularımız yorgun gibiler. Koşmuyorlar. Giresunspor çok rahat top oynuyor. Kalemizin önünde sanki defanstalarmış gibi top çeviriyorlar. Bu sırada bizde çok net iki gol pozisyonu kaçırıyoruz. Boş kaleye topu gönderemeyip yukarıdan auta atıyoruz topları. Herkes yine sinir stres içinde. Ve derken ilk golü yiyoruz. Hiç beklenmedik anda gelen bu gol ile tamamiyle maçın bittiğini anlıyoruz aslında fakat Karşıyakalılık işte her zaman içimizde bir umut var. Maçın bittiğini anlıyoruz çünkü sahada top oynanmıyor, onlar oynuyor biz izliyoruz adeta. 
İkinci yarı başladığında Erçağ ısınıyor, oyuna giriyor. Endişeliyiz Erçağ'dan çünkü iki haftadır çok kötü performans sergiliyor. Maça girer girmez bir iki güzel pozisyondan sonra top kayıpları başlıyor yine. İkinci yarı, ilk yarıya göre çok daha fazla bastırıyoruz. Sağdan soldan gelişen ataklar var fakat bir türlü çerçeveyi denk getiremiyoruz. Bu sırada yanlışıkla kendi kalemize doğru vurduktan sonra top direkten dışarı çıkıyor. Giresun bir geliyor herkesin yüreği ağzında. Çok fazla pozisyon kaçırdık. Samsunspor maçında yanımızda olan şans bu sefer tam karşımızda.

Takım biraz ruhsuzdu bugün. Kendisini veremedi sanki maça. Çok sönük kaldık Giresunspor'lu futbolcuların yanında. Koşamıyoruz, fazla fizik kullanamıyoruz. Sahanın kötü olmasından dolayıda futbolcular çok etkilendi bugün. Giresun sanki biraz daha alışık gibiydi bu sulu zemine. Artık sabır taşı çatladı futbol konusunda. Bu takımın süperlige çıkmaya gerçekten niyeti varsa biran önce toparlanması lazım. Yoksa iş işten geçmiş olur ve biz yeni uyanırız..

3 yorum / sen de yaz !:

hasanerdem 31 Ocak 2010 20:51  

Bazen susmak çok şey anlatır. Yazacak söyleyecek çok şey var ama ya sabır...

uMuR 31 Ocak 2010 21:00  

Susarsakta kimse korkumuzdan sanmasın, içimizdeki öfkemizin Karşıyaka'ya zarar vermesindendir.

Kemal 31 Ocak 2010 22:45  

Artık yeter. sabır taşı çatlıyor gerçekten. Biz bu takımla mı süperlige çıkmayı hedefliyoruz ?

ÜST TARAFA DÖN